எத்தனை எத்தனை முகங்கள் நமக்கு!

                       (பேசாமா நாமளும் இவங்கள போல இருந்திருக்கலாமோ)

காலையில் எழுந்தவுடன் அவசர அவசரமாக தங்கள் அலுவலகங்களுக்கு கிளம்பும் நம்ம முகத்தை யாரும் கவனித்ததுண்டா! கவனித்தவர்கள் நம்மில் மிகக் குறைவு தான். அப்போது நமது முகம் பரபரப்பாக அலுவலகம் நோக்கிய மனத்துடன் பின்னிப்பிணைந்து அதிரடி காட்டுகிறது.

அவசரமாக நகரும் கடிகாரத்தின் முற்களோடு போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றதாய் நினைத்து சரியான நேரத்திற்குள் அலுவலகம் வந்து அமர்ந்து இறுகிய முகத்திற்கு விடை கொடுத்து பெருமூச்சு விடும் போது ஒரு முகம்.


நமக்கு பிடித்தவர்களைக் காணும் போது எவ்வளவு அழகாக முகமும் மனமும் பிரகாசிக்கிறது. அவர்களோடு எவ்வளவு ஒன்றென கலந்து விடுகிறது.

இதுவே பிடிக்காதவர்களாக இருந்தால் தலைகீழ் மாற்றம் தான். நமது மனத்திற்கு பிடிக்காதவர்கள் நம்மைக் கடந்து போகும் போது நமது முகமும் போகிற போக்கைப் பார்க்கணுமே அட அட!கடுகடுவென்ற ஒரு முகத்தை நாம் காட்டிக்கொண்டு கடந்து செல்வோம்.

தங்கள் குழந்தைகள் மற்றும் பேரக்குழந்தைகளைக் காணும் பிரகாசிக்கிற ஒரு முகம். தொல்லையென்று நினைக்கிற காலத்தின் கடைநிலையில் தம் உயிரை காற்றுக்கும் காலனுக்கும் ஊஞ்சாடக் கொடுத்து விட்ட மூத்தவர்களிடம் காட்டுகிற அக்கினி பிரவேச முகம்.

தம்மைக் காட்டிலும் பதவியிலும் செல்வத்திலும் உயர்ந்தவர்களிடம் வலியச் சென்று பாவனை செய்யும் ஒரு முகம். நல்லவர்களாகவே இருந்தாலும் தம்மை விட பதவியிலும் செல்வத்திலும் குறைந்திருப்பின் நாலே வரிகளில் வார்த்தைகளை முடித்துக் கொண்டு விடை பெறும் ஒரு முகம்.

நமது எதிர்பார்ப்புகள் நனவாகாத பொழுது அந்த ஏமாற்றத்தை, தவிப்பைக் காட்டுகிற முகத்தை பின்பு வெற்றி பெற்ற ஒரு நாளில் ரசித்து புன்முறுவல் பூத்ததுண்டா!

தனது காதலியிடமோ அல்லது காதல் மனைவியிடமோ வலிந்த முகத்தை கற்பனையில் கூட காணாமல் இருப்பது நலம் என்று தோன்றுகிறது. அது நாம் தானா என்று நினைத்து ரொம்ப வெட்கமாகத் தானே போகும்! அந்த ரகசியம் நம்மோடே இருந்து விட்டு போகட்டும்.

இப்படி பலபல முகங்கள் காட்டும் நாம் சில நேரங்களில் சூழ்நிலைக்கேற்ப முகம் மாற்றிக் கொள்ளும் பச்சோந்தி போல் ஆகி விடுவது கவனிக்கப்பட வேண்டியது இல்லையா!

நேர நெருக்கடியில் எதிரே வருவரின் நேசம் மறந்து பாரா முகமாக அலுவலகம் போகும் திட்டமிடாத நெருக்கடி முகம் தவிர்க்கப் பார்ப்போம்.

ஒருவரின் செயல் அல்லது நடவடிக்கை பிடிக்காமல் சட்டென்று மாறுகின்ற மாறுகிற முகத்தை நாமும் மாற்றிக் கொண்டு சகிப்பு முகம் காட்டலாமே!

பிறப்பால் ஒன்று என்பதை மறந்து இருக்கிறவனுக்கும் இல்லாதவனுக்கும் பாரபட்சம் காட்டுகிற முகம் தவிர்ப்போம். ஏனெனில் நீ எட்டு பிடித்த வாழ்க்கை, செல்வம் அவர்களுக்கும் எட்டாத தொலைவு இல்லை.

தொல்லையென்று எண்ணி காட்டும் அக்கினி பிரவேச முகம் நாளை நம் பிள்ளைகளால் நமக்கு நேரிடலாம் என்று உணர்ந்து கருணை முகம் காட்டத் தயங்க வேண்டாம்.

வெற்றியைக் கண்டதும் துள்ளிக் குதிக்கிற, தோல்வியைக் கண்டதும் துவண்டு விடுகிற இரு முகம் நமக்கு இருப்பின் நாம் பலவீனம் ஆனவர்கள் என்று தானே அர்த்தம். சொல்லுங்கள் பலவீனமுள்ளவர்களாகத் தொடர ஆசைபடுகிறீர்களா!

சிந்தித்து தொடருங்கள் நண்பர்களே உங்கள் வாழ்க்கை பயணத்தை. செல்லும் வழி நல்வழியாகட்டும்.
நன்றி.

கீழுள்ள திரட்டிகளில் ஓட்டளித்தும், சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்... நன்றி...!