புதிய விடியல்

கருங்கூந்தல் விரித்து உலகை மறைத்த
இரவுப்பெண் அள்ளி முடிந்து கொண்டாள்
சமுத்திரத்தில் குளித்து மஞ்சலாடை  உடுத்தி 
மாப்பிள்ளை போல் மெல்லிய புன்னகையோடு
புறப்பட்டு விட்டான் கதிரவன்..

பூவோடு காதல் கொண்ட காற்றுக்கு 
செடி தலையசைத்து ஏதோ சொல்ல
மனிதனின் நாசி தொட்டு நலம் விசாரித்து
நுரையீரல் தீண்டி உதிரத்தை உசுப்பி
விடுகிறது தென்றல் காற்று..

பசுமை படர்ந்த புல்வெளி மீது
பனித்துளி காதல் கொண்டு ஒட்டிக் கொள்ள
கதிரவன் முகம்பார்த்து பட்டாம்பூச்சி சிறகடிக்க
குயில்கள் எல்லாம்  மன்மத இசையெழுப்ப
மயங்கிய மரங்கள்  நடமாடுகிறது..

கூட்டு கதகதப்பை விட்டு வெளியேறிய
பறவைக்கூட்டம் அனைத்தும் வலசை போக 
சேவல் விடியலை முந்தி சொல்ல
மங்கையர் கூட்டமெல்லாம் கோலம் போட
தெருக்கள் ஒப்பனை  செய்து கொண்டது...

பஞ்சணையில் படுத்துறங்கும் நண்பா! ஊரே
விழித்த பின்பும் உறக்கம் உனக்கெதுக்கு?
கடமையைப் பகுத்துணர்ந்து படக்கென்று துயிலெழு
வெள்ளைக் காகிதமாய் புலர்ந்திருக்கு பொழுது
விரைந்து புறப்பட்டு உனது பெயரெழுதிடு...

கீழுள்ள திரட்டிகளில் ஓட்டளித்தும், சமூக தளங்களில் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்... நன்றி...!